„Nie zarażę Cię autyzmem, ale mogę optymizmem”

Najnowsze klasyfikacje (np. DSM V) wskazują na diadę w zakresie oceny zaburzeń ze spektrum autyzmu. W praktyce oznacza to, że oceniamy dziecko pod kątem jego funkcjonowania społeczno- komunikacyjnego oraz ograniczonych wzorców zachowań. Choć zaburzenie to jest znane od 1943r. (po raz pierwszy opisał je Kanner), to ujawniające się symptomy we wczesnym dzieciństwie nie są łatwe do zdiagnozowania. W Polsce diagnozę autyzmu specjaliści stawiają ok 3-4 roku życia. W innych krajach, np.: w Izraelu zastosowanie innowatorskich metod pozwala na ocenę ryzyka autyzmu już w pierwszym roku życia. Dlatego ważne jest abyśmy byli uważnymi obserwatorami naszych dzieci.

Co może nas zaniepokoić w pierwszych latach życia dziecka?

• zbyt duża aktywność dziecka: ciągła ruchliwość, zaburzona doba snu, płaczliwość,

• problemy z karmieniem/ jedzeniem: dziecko płacze nawet przy piersi, ulewa pokarm, ma problemy z przejściem z pokarmów płynnych na stałe lub przejawia wybiórczość pokarmową,
• brak zainteresowania otoczeniem, bardziej interesują je zabawki niż twarze mamy, taty,
• brak reakcji na imię, nie zwracanie głowy w kierunku mówiącego,
• przejawianie nadwrażliwości dotykowej, płacz gdy jest przytulany, w czasie kąpieli, ubierania się,
• przejawianie zainteresowania jednorodnymi czynnościami: np. szeregowanie aut, piętrzenie klocków itp.,
• buntowanie się przeciwko zachodzącym zmianom, trudności w adoptowaniu się do nowych sytuacji, nowych warunków,
• autostymulacje np. machanie rękami, uderzanie o podłoże i inne.

Obraz autyzmu nie jest jednorodny, każde dziecko z tą diagnozą jest inne i wymaga indywidualnego podejścia. Różne jest natężenie i częstotliwość występowania objawów, stąd ważne by dziecko jak najwcześniej otrzymało pomoc, by poprawić jego codzienne funkcjonowanie. Przedszkola Terapeutyczne Słoneczna Kraina dbają o wsparcie oraz poszukiwanie najbardziej skutecznych form pracy z dzieckiem i rodziną.

źródło: Fundacja Słoneczna Kraina Dzieciom