Dzielnicowy wspólnie z kolegą z patrolu zatrzymał mężczyznę, który znęcał się psychicznie, fizycznie oraz groził członkom rodziny pozbawieniem życia. 37-latek został zatrzymany przez policjantów z Komisariatu w Zebrzydowicach po tym, jak wszczął kolejną awanturę. Na wniosek funkcjonariuszy i prokuratury mężczyzna trafił już do aresztu na 3 miesiące. Za znęcanie się i kierowanie gróźb wobec najbliższych grozi mu do 5 lat więzienia – informuje Policja
W grudniu policjanci z Komisariatu Policji w Zebrzydowicach- dzielnicowy oraz policjant patrolu interwencyjnego, zostali powiadomieni o przemocy domowej, której miał się dopuszczać 37-latek wobec swojej rodziny. Obecny na miejscu dzielnicowy ustalił, że dramat w tej rodzinie trwał od dłuższego czasu. Mężczyzna został zatrzymany i noc spędził w policyjnym areszcie. Wobec sprawcy przemocy wcześniej stosowane były nieizolacyjne środki zapobiegawcze, jednak zaraz po ich ustaniu sprawca wracał do swojego zachowania i agresji wobec rodziny. Awantury, wyzwiska, obrażanie, przemoc fizyczna… Zebrany w tej sprawie materiał dowodowy dał funkcjonariuszom podstawy, żeby przedstawić 37-latkowi zarzuty popełnienia przestępstw. Zatrzymany odpowie za fizyczne i psychiczne znęcanie się nad swoją żoną oraz kierowanie gróźb karalnych wobec najbliższego członka rodziny. Sąd na wniosek policji i cieszyńskiej prokuratury zastosował wobec mężczyzny tymczasowy areszt na okres trzech miesięcy. Mężczyźnie grozi do 5 lat pozbawienia wolności.
Przypominamy!
Przemoc w rodzinie może dotyczyć każdego, niezależnie od pochodzenia, statusu materialnego, wieku, płci, wykształcenia. Może przybierać formy przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej oraz ekonomicznej. Wszystkie te formy mogą występować jednocześnie albo niezależnie od siebie.
Przypominamy również, że od 30 listopada 2020 roku weszły w życie przepisy ustawy z 30 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 956). Dzięki wejściu w życie tzw. ustawy antyprzemocowej, na jej podstawie Policja otrzymała nowe uprawnienie w postaci możliwości wydania wobec osoby stosującej przemoc w rodzinie nakazu natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub zakazu zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia. Zgodnie z nowymi uregulowaniami, policjant ma prawo wydać nakaz lub zakaz:
-podczas interwencji podjętej we wspólnie zajmowanym mieszkaniu lub jego bezpośrednim otoczeniu;
-w związku z powzięciem informacji o stosowaniu przemocy w rodzinie (w szczególności w wyniku zgłoszenia przez osobę dotkniętą przemocą w rodzinie, kuratora sądowego lub pracownika jednostki organizacyjnej pomocy społecznej, w związku z wykonywaniem ustawowych obowiązków).
Osobie, wobec której wydany zostanie nakaz lub zakaz będzie przysługiwało prawo:
-zabrania ze sobą jedynie przedmiotów osobistego użytku i służących do świadczenia pracy oraz będących jej własnością zwierząt domowych;
-jednorazowa możliwość zabrania z mieszkania w późniejszym terminie mienia stanowiącego jej własność, w obecności policjanta i po uzgodnieniu terminu z osobą dotkniętą przemocą w rodzinie;
-złożenia zażalenia do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia wspólnie zajmowanego mieszkania w związku z wydaniem nakazu lub zakazu.
Osoba, wobec której wydany zostanie nakaz lub zakaz będzie dodatkowo zobowiązana:
-do wskazania Policji deklarowanego miejsca swego pobytu,
-w miarę możliwości numeru telefonu,
-informowania o każdorazowej zmianie w powyższym zakresie.
W okresie obowiązywania nakazu lub zakazu, Policja będzie zobowiązana do co najmniej trzykrotnego sprawdzenia, czy nakaz lub zakaz nie są naruszane, przy czym pierwsze sprawdzenie odbywać się będzie następnego dnia po wydaniu nakazu lub zakazu. W przypadku niestosowania się osoby do wydanego przez Policję zakazu lub nakazu, ustawodawca przewidział sankcje w kodeksie wykroczeń (czyn zabroniony art. 66b), który przewiduje karę aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny i zastosowanie trybu przyspieszonego wobec sprawcy tego wykroczenia.
Nakaz lub zakaz będą tracić moc po upływie 14 dni od wydania, chyba że w czasie ich obowiązywania sąd udzieli zabezpieczenia w sprawach o zobowiązanie osoby stosującej przemoc w rodzinie do opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub zakazanie zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia. Zobowiązania utracą również moc w przypadku, gdy osoba stosująca przemoc w rodzinie, wobec której wydano nakaz lub zakaz, zostanie zatrzymana w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa, a następnie zastosowany zostanie wobec niej środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania lub nakazania okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym.
APELUJEMY!
Nie toleruj! Przemoc w rodzinie nie jest sprawą prywatną, jest przestępstwem ściganym przez prawo. Wykorzystywanie, bicie i krzywdzenie osób bliskich jest przestępstwem, takim samym, jak przemoc wobec obcych.
Zareaguj! Przemoc domowa rzadko jest incydentem jednorazowym. Jeżeli wobec sprawcy nie podejmie się natychmiastowych, stanowczych działań – przemoc się powtórzy. Policja zwykle jest wzywana w ekstremalnych sytuacjach, czasami zbyt późno, gdy ofiara nie mogąc sobie poradzić i nie mając pomocy z zewnątrz, targa się na własne życie.
Powiadom! Jeżeli wiesz, że osobie z twojego otoczenia dzieje się krzywda, nie czekaj! Powiadom Policję, Straż Miejską lub najbliższy Ośrodek Pomocy Społecznej- nie zwlekaj z pomocą. To osoby, które wiedzą, jak pomóc. Pamiętaj, że jeśli nie reagujesz to… akceptujesz.
Chcąc skutecznie przeciwstawić się agresji, należy przede wszystkim przełamać strach i pozwolić sobie pomóc. Wszelki potrzebne informacje dotyczącej przemocy w domu i rodzinie można uzyskać na stronie Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” . Każda osoba, która padła ofiarą przemocy może liczyć na wsparcie policjantów oraz innych placówek świadczących pomoc. Ważne, aby na przemoc domową reagowali także sąsiedzi oraz bliscy ofiar. To pomoże odpowiednim podmiotom skutecznie działać. Bierne przyglądanie się sytuacji na pewno nic nie zmieni, a jeden sygnał może pomóc uniknąć tragedii. Mundurowi z troską podchodzą do Państwa problemów. Każdorazowo, gdy pojawiają się pytania dotyczące przemocy w rodzinie można skontaktować się z swoim dzielnicowym i z nim porozmawiać na temat niepokojącej nas sytuacji rodzinnej. Dzielnicowy wytłumaczy, w jaki sposób można pomóc w rozwiązaniu problemu. Co ważne, każda wiadomość o przemocy przekazana mundurowym zostanie dokładnie sprawdzona i zweryfikowana. Mowa tu o sytuacjach, w których sąsiad, znajomy czy osoba bliska zasygnalizuje, że komuś dzieje się krzywda. W przypadku znęcania i przemocy domowej nie ma znaczenia, czy ofiara i sprawca pozostają spokrewnieni. W świetle uregulowań kodeksowych osobą najbliższą jest nie tylko członek rodziny, ale także np. konkubina/konkubent. A co dzieje się w przypadku, gdy potwierdzi się fakt znęcania nad bliskimi? Sprawcy nie pozostają bezkarni. O ich dalszym losie zadecyduje prokuratura i sąd. Oprawcy, poza tym że mogą trafić za kratki nawet na 5 lat, mogą też zostać zobowiązani do natychmiastowego opuszczenia miejsca zamieszkania. Prokurator oprócz przedstawienia zarzutów i wyrzucenia z domu, może również zakazać podejrzanemu zbliżania się do ofiary przestępstwa.
Jeżeli nie znasz jeszcze swojego dzielnicowego i nie posiadasz jego danych kontaktowych, to informacje te znajdziesz w zakładce Twój dzielnicowy , na stronie internetowej Komendy Powiatowej Policji w Cieszynie lub w aplikacji Moja Komenda, którą można pobrać na telefon komórkowy. Jeśli jest policjant, który pomógł ci rozwiązać problem rodzinny lub jakiś inny, możesz podzielić się swoją historią i o tym napisać na stronie „Policjant, który mi pomógł”.
Przemoc ma charakter długotrwały i najczęściej można podzielić ją na następujące fazy, występujące cyklicznie po sobie:
-fazę narastania napięcia – charakteryzuje się gwałtownym narastaniem napięcia między ofiarą a sprawcą pod wpływem działania różnych czynników; sprawca staje się coraz bardziej agresywny, pobudzony, rozdrażniony, a ofiara wycofuje się, stara się schodzić z drogi, nie prowokować, usprawiedliwia to, że sprawca ją obraża, obwiniając samą siebie;
-faza gwałtownej przemocy fizycznej – stanowi eskalację agresji i przemocy sprawcy; jest krótka i brutalna, najczęściej wiąże się z obelgami i obrażeniami cielesnymi ofiary; sprawca zachowuje się jakby nie miał świadomości, co robi;
-faza miodowego miesiąca – sprawca zachowuje się tak, jakby dopiero zrozumiał, co zrobił (przeprasza, obiecuje poprawę, składa deklaracje miłości i przywiązania, przynosi kwiaty, prezenty, obiecuje, że nigdy takie zachowanie się nie powtórzy), a ofiara postanawia dać mu kolejną szansę, w imię dobra rodziny, miłości, odpowiedzialnoścCykle te powtarzają się, z tym że najczęściej następuje skrócenie czasu trwania fazy trzeciej oraz wydłużanie faz pierwszej i drugiej, a zachowania sprawcy są coraz bardziej brutalne i niebezpieczne.
Przemoc domowa a prawo
Przemoc w rodzinie jest przestępstwem!
Najczęściej przemoc w rodzinie kwalifikowana jest jako przestępstwo z art. 207 k.k., polegające na znęcaniu się fizycznym lub psychicznym nad osobą najbliższą lub inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny. Przestępstwo to jest ścigane z urzędu.
Jeżeli osoba najbliższa stosuje przemoc wobec Ciebie, czy Twojego dziecka wezwij Policję.
Podczas interwencji policjanci:
-udzielą ci niezbędnej pomocy (np. wezwą pogotowie);
-mogą, w przypadku stwarzania przez sprawcę bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla mienia, dokonać jego zatrzymania lub umieścić go w izbie wytrzeźwień (dotyczy osób w stanie nietrzeźwości);
-udzielą informacji dotyczącej Twoich praw i wskażą, gdzie należy szukać pomocy (przekazując „Niebieską Kartę” – Kartę B);
-udokumentują przebieg interwencji (wypełniając „Niebieską Kartę” – Kartę A – notatkę urzędową dotyczącą przemocy w rodzinie);
-następnie raz w miesiącu wizytę składać powinien Ci dzielnicowy, aby sprawdzić stan bezpieczeństwa domowników i zachowanie sprawcy.
Dobre rady:
Skorzystaj z doświadczenia dzielnicowego w pracy z ofiarami przemocy, aby uzyskać wiedzę o swoich prawach, możliwościach przeciwstawienia się dalszej przemocy i instytucjach, które mogą udzielić ci wszechstronnego wsparcia.
Zgłoś się do placówek świadczących pomoc ofiarom przemocy (psychologiczną, prawną, terapeutyczną, medyczną, socjalną).
Pamiętaj, że instytucje i organizacje do tego powołane pomogą w rozwiązaniu problemów, które powstrzymują Cię przed przeciwstawieniem się przemocy.
Jeśli nie wiesz, gdzie szukać placówek świadczących pomoc ofiarom przemocy w rodzinie, zgłoś się do dzielnicowego, pracownika socjalnego, pedagoga szkolnego, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, bądź innych znanych Ci osób lub podmiotów pracujących na rzecz dzieci i rodziny.
Przemoc sama nie ustaje:
– złóż zawiadomienie do prokuratury lub na Policję o popełnieniu przestępstwa,
– nie pozwól, by członek rodziny znęcał się nad Tobą lub Twoimi dziećmi.
– gromadź dokumentację i wszelkie informacje, które pomogą Ci później udowodnić fakt popełnienia przestępstwa: –
– w przypadku pobicia, uszkodzenia ciała, udaj się do lekarza (nawet pierwszego kontaktu) i poproś o zaświadczenie o stanie zdrowia i doznanych obrażeniach. Możesz także starać się o uzyskanie obdukcji u uprawnionego lekarza;
-nie ukrywaj tego, co dzieje się w Twoim domu przed rodziną, sąsiadami i bliskimi Ci osobami. To oni mogą pomóc, gdy będzie Ci groziło niebezpieczeństwo, bądź zeznawać w sądzie na Twoją korzyść.
Gdy wiesz, że popełniono przestępstwo lub podejrzewasz, że wobec kogoś stosowana jest przemoc, bo np. słyszysz świadczące o tym odgłosy albo zauważasz niepokojące sygnały, wezwij Policję (możesz to zrobić także anonimowo).
Jeśli krzywdzone są dzieci, masz obowiązek im pomóc, zawiadom Sąd Rodzinny, Prokuraturę lub Policję.
Jeżeli byłeś świadkiem przestępstwa, zdecyduj się na złożenie zeznań, żeby pomóc ofierze uwolnić się od przemocy.
NIE POZOSTAWAJ OBOJĘTNY NA KRZYWDĘ INNYCH!
Powszechne stereotypy dotyczące postrzegania przemocy w rodzinie:
-Przemoc jest prywatną sprawą rodziny, do której nie należy się wtrącać.
-Znęcanie się występuje w rodzinach patologicznych.
-Przemoc w rodzinie jest wyolbrzymianym zjawiskiem, gdyż w rzeczywistości występuje sporadycznie.
-Osoby dopuszczające się przemocy wobec osoby najbliższej są chore psychicznie.
-Nadużywanie alkoholu jest główną przyczyną przemocy w rodzinie, trzeźwy sprawca nie znęcałby się nad rodziną.
-Jeżeli nad kimś znęca się członek rodziny, to widocznie osoba ta na przemoc zasłużyła.
-Ofiary same prowokują przemoc swoim zachowaniem.
-Skoro osoba nie ma siniaków ani ran, to znaczy, że nikt się nad nią nie znęca.
-Przemoc była jednorazowym wydarzeniem i nigdy więcej się nie powtórzy.
-Gdyby ofiara rzeczywiście czuła się skrzywdzona, odeszłaby od partnera, który ją bije.
-Sprawca przemocy w rodzinie jest z natury agresywny, także w stosunku do innych.
-Zgwałcenie w związku małżeńskim nie jest możliwe.
-Zgłoszenie faktu przemocy w rodzinie jest zemstą na partnerze lub pretekstem do szybkiego uzyskania rozwodu i pomyślnego przeprowadzenia podziału majątku.
-Rodzice, nawet najgorsi, są lepsi niż osoby obce.
-Rodzice najlepiej wiedzą, jak wychowywać swoje dzieci, nawet jeżeli stosują przemoc i nie należy w to ingerować.
-Skoro ktoś nie prosi o pomoc, to pewnie jej nie potrzebuje.
źródło: Policja
